عبدالله شریفی قهوه چی سردشتی شاهد بمباران شیمیایی سردشت بوده که برای شهادت 28 روز در دادگاه لاهه بازجویی شده و نتیجه آن محکومیت فرانس فان آنرات هلندی تامین کننده گازهای شیمیایی به عراق بوده است ولی خودش درصد جانبازی ندارد!


وبلاگ جانبازان شيميايي ايران/ پرونده سردشت/1393/ سید هادی کسایی زاده/ در یکی از بازارهای قدیمی نزدیک محله سرچشمه سردشت قهوه خانه ای کوچک قرارداشت. گفتیم ساعتی در این قهوه خانه استخوانی سبک کنیم. وقتی مرد قهوه چی سوال کرد اهل کجایی و ما گفتیم خبرنگار و از تهران آمده ایم به سمت صندوقچه کنار سماور رفت و چند برگ کاغذ به ما نشان داد و گفت: ببینید امضای یکی از مسئولان ریاست جمهوری است! من به عنوان شاهد بمباران شیمیایی در لاهه شهادت دادم! گفته های مرد قهوه چی آنقدر ما را شکه کرده بود که گفتیم حالا تو بنشین ما چای می آوریم برایمان تعریف کن...


عبدالله شریفی گفت: دو روز بعد از بمباران شيميايي سازمان بين الملل براي تاييد اين اتفاق به سردشت آمدند. آن زمان سردشت نبودم و بعد از 4 سال به شهر آمده بودم که دستور داده شد تا براي توضيح وشرح اتفاق 7تير سال 1366 در روستاي آلوت به فرمانداري شهر بروم. وقتی داخل اتاق فرماندار سردشت شدم آنجا پليس هلند از من بازجويي كرد.


مرد قهوه چی مي گويد: براي توضيحات بعدي من را به تهران فرستادند وهمراه 15 نفر ديگر با رئيس دادگاه لاهه صحبت كرديم.
شاهد بمباران شیمیایی ایران که بارها مورد بازجويي قرار گرفته است، مي گويد: در سال 84 به هلند رفتيم و توسط قضات لاهه 28 روز بازجویی شدیم. نکته بسیار جالب و البته تاسف بار این است که بعد از اين همه بازجويي عبدالله شريفي هنوز مدركي ندارد كه درصد جانبازي خود را اثبات كند، او علاوه بر قرباني بمباران شيميايي قرباني دادگاه هم شده بود.


از کم و کیف بازجویی ها سوال کردیم که گفت: سوالاتي كه از شاهدان مي‌پرسيدند مبني بر اين بود كه هواپيماها چطور و چه زماني حمله كردند، بمب هاي شيميايي چه رنگ و بويي داشتند و تعداد شهدا و زخمي ها و در کل شرح ماوقع را مي خواستند.


مي گويد دو بار به هلند سفر كرده كه بار اول 28 روز و دومين بار 11 روز بازجويي شده است.
اين جانباز سردشتي ادامه مي دهد: نتيجه اين دادگاه ها 17 سال حبس براي فرانس فان آنرات متهم هلندي كه مواد اوليه بمب هاي شيميايي را به رژيم بعثي عراق تامين مي كرد به همراه داشت. در اين دادگاه دفاع فرانس از خودش اين بود كه فقط گازهاي كشاورزي عراق را تامين کرده است.


پرسيديم مدارك قربانی شدن خودتان در بمباران شیمیایی همراهتان هست؟ گفت: بله هميشه همراه من هستند و بلافاصله مدارك را نشانمان داد، مداركي كه حاكي از سي تي اسكن ها و آزمايش هايي بود كه انجام داده بود. همچنين مداركي كه نشان از حمايت بنياد شهيد استان كردستان بود از این شاهد ایرانی داشت.


شريفي با ناراحتي گفت: هنوز بعد از 26 سال مدركي مبني بر درصد جانبازي ندارم،‌حرف من اين است كه اگر من جانباز نبودم چرا من را به دادگاه لاهه فرستادند؟

انی دادگاه لاهه درصد جانبازی ندارد!

شاهد ایرانی دادگاه لاهه درصد جانبازی ندارد!

عبدالله شریفی قهوه چی سردشتی شاهد بمباران شیمیایی سردشت بوده که برای شهادت 28 روز در دادگاه لاهه بازجویی شده و نتیجه آن محکومیت فرانس فان آنرات هلندی تامین کننده گازهای شیمیایی به عراق بوده است ولی خودش درصد جانبازی ندارد!


وبلاگ جانبازان شيميايي ايران/ پرونده سردشت/1393/ سید هادی کسایی زاده/ در یکی از بازارهای قدیمی نزدیک محله سرچشمه سردشت قهوه خانه ای کوچک قرارداشت. گفتیم ساعتی در این قهوه خانه استخوانی سبک کنیم. وقتی مرد قهوه چی سوال کرد اهل کجایی و ما گفتیم خبرنگار و از تهران آمده ایم به سمت صندوقچه کنار سماور رفت و چند برگ کاغذ به ما نشان داد و گفت: ببینید امضای یکی از مسئولان ریاست جمهوری است! من به عنوان شاهد بمباران شیمیایی در لاهه شهادت دادم! گفته های مرد قهوه چی آنقدر ما را شکه کرده بود که گفتیم حالا تو بنشین ما چای می آوریم برایمان تعریف کن...


عبدالله شریفی گفت: دو روز بعد از بمباران شيميايي سازمان بين الملل براي تاييد اين اتفاق به سردشت آمدند. آن زمان سردشت نبودم و بعد از 4 سال به شهر آمده بودم که دستور داده شد تا براي توضيح وشرح اتفاق 7تير سال 1366 در روستاي آلوت به فرمانداري شهر بروم. وقتی داخل اتاق فرماندار سردشت شدم آنجا پليس هلند از من بازجويي كرد.


مرد قهوه چی مي گويد: براي توضيحات بعدي من را به تهران فرستادند وهمراه 15 نفر ديگر با رئيس دادگاه لاهه صحبت كرديم.
شاهد بمباران شیمیایی ایران که بارها مورد بازجويي قرار گرفته است، مي گويد: در سال 84 به هلند رفتيم و توسط قضات لاهه 28 روز بازجویی شدیم. نکته بسیار جالب و البته تاسف بار این است که بعد از اين همه بازجويي عبدالله شريفي هنوز مدركي ندارد كه درصد جانبازي خود را اثبات كند، او علاوه بر قرباني بمباران شيميايي قرباني دادگاه هم شده بود.


از کم و کیف بازجویی ها سوال کردیم که گفت: سوالاتي كه از شاهدان مي‌پرسيدند مبني بر اين بود كه هواپيماها چطور و چه زماني حمله كردند، بمب هاي شيميايي چه رنگ و بويي داشتند و تعداد شهدا و زخمي ها و در کل شرح ماوقع را مي خواستند.


مي گويد دو بار به هلند سفر كرده كه بار اول 28 روز و دومين بار 11 روز بازجويي شده است.
اين جانباز سردشتي ادامه مي دهد: نتيجه اين دادگاه ها 17 سال حبس براي فرانس فان آنرات متهم هلندي كه مواد اوليه بمب هاي شيميايي را به رژيم بعثي عراق تامين مي كرد به همراه داشت. در اين دادگاه دفاع فرانس از خودش اين بود كه فقط گازهاي كشاورزي عراق را تامين کرده است.


پرسيديم مدارك قربانی شدن خودتان در بمباران شیمیایی همراهتان هست؟ گفت: بله هميشه همراه من هستند و بلافاصله مدارك را نشانمان داد، مداركي كه حاكي از سي تي اسكن ها و آزمايش هايي بود كه انجام داده بود. همچنين مداركي كه نشان از حمايت بنياد شهيد استان كردستان بود از این شاهد ایرانی داشت.


شريفي با ناراحتي گفت: هنوز بعد از 26 سال مدركي مبني بر درصد جانبازي ندارم،‌حرف من اين است كه اگر من جانباز نبودم چرا من را به دادگاه لاهه فرستادند؟